De Kerk

De Nederlands Hervormde Vredeskerk, werd op 11 april 1954 ingewijd, als eerste naoorlogse kerk. Boven de ingang is een raam aangebracht ter herinnering aan de bevrijding. Tegen het einde van de oorlog was in hervormd Enschede de gedachte opgekomen aan nieuwbouw. Deze vond plaats op het voormalige Erve Varvik, waar na de grote stadsbrand van 1862 waarbij ook de Grote Kerk op de Markt niet werd gespaard, kerkdiensten werden gehouden.

In deze kerk aan de Varvikssingel vonden aanvankelijk de zondagse vieringen plaats, waarin naast het klassieke Syrisch ook Arabisch wordt gebruikt waarbij de liturgie en de rituelen in het Arabisch worden gevierd. Op verzoek van een grote groep Suryoye, die al sinds enkele generaties in Syrië woonden en in het dagelijks leven geen Aramees maar Arabisch spreken, werd in 2011 de derde Syrisch-Orthodoxe parochie van Enschede opgericht. In februari 2012 verhuisde de Mor Petrus en Paulus parochie naar Ariënsgedachteniskerk (1954) aan de Hogelandsingel. De parochiegemeenschap telt ruim 100 gezinnen en heeft Abuna Constantijn Abdo als pastoor.

De Heiligen

De kerkvorsten Petrus en Paulus worden gelijktijdig in de kerken van oost en west vereerd. Al in 354 zijn zij in de heiligenkalender opgenomen. In 258 nam keizer Vaspasianus de christelijke begraafplaatsen in beslag en daarom zouden op 29 juni van dat jaar de lichamen van beide apostelen uit hun graven zijn genomen en “ad catacumbas” aan de Via Appia zijn overgebracht. Deze nieuwe bijzetting leidde tot een datum voor gezamenlijke verering. Petrus, de rots uit Bethsaida behoorde tot de eerste leerlingen van Jezus, hij was ook de meest onstuimige. Hij is de stichter van de kerk van Antiochië (zie inleiding). In 67 (64?) zou hij in Rome de marteldood zijn gestorven, door kruisiging, maar dan met het hoofd omlaag. Paulus uit Tarsus veranderde van een vurig bestrijder van de volgelingen van Jezus, in een even vurige verdediger van de jonge kerk, na zijn bekering op weg naar Damascus. Op zijn drie zendingsreizen stichtte hij vele gemeenten en aan hen schreef hij in totaal 14 brieven. Zijn laatste reis was naar Rome, waar hij als Romeins staatsburger de dood vond door het zwaard in 67 (64?).