Dank aan het Verborgen Licht De vroegchristelijk Poëzie van Efrem de Syriër

Efrem de Syrier (ca. 300-373) is de voornaamste dichter-theoloog van het vroege christendom. Zijn even poitische als intellectuele en religieuze visie is de vrucht van een weergaloos verbeeldingsvermogen: in en door het zichtbare het onzichtbare zien, uitbeelden en toegankelijk maken – dat is de essentie van zijn omvangrijke oeuvre. Terwijl hij dicht bij de Semitische en bijbelse wortels van de joods-christelijke traditie staat, heeft zijn werk een grote actuele waarde. Hij toont een uitweg uit de institutionele impasse van het christendom én uit de oppervlakkigheid van de spirituele supermarkt. Zijn kunst van symbolisch geloven, denken en leven maakt mensen werkelijk vrij om hun leven te leren leven. Efrems symbolische visie hanteert namelijk een flexibel systeem van ‘open concepten’, dat de persoonlijke religieuze ervaring stevig verankert in een vorm van christelijke leer die mensen meeneemt in een levenslange inwijding in het mysterie van God, mens en wereld. Kees den Biesen (1959) publiceerde interdisciplinaire studies over de symbolische theologie van Efrem de Syrier en is lid van de Syrisch Orthodoxe Kerk. Als literatuurwetenschapper is hij gespecialiseerd in de vroegchristelijke literatuur van het Midden-Oosten, als filosoof in de intellectuele kracht van poitische vorm en taal, en als christelijk intellectueel in symbolische theologie. Hij is bijzonder geboeid door de wisselwerking tussen kunst, intellect en levensbeschouwing, die hij ook bij Dante Alighieri bestudeert en waarover hij regelmatig cursussen en lezingen geeft.